Nee

Onlangs ben ik tot de conclusie gekomen dat peuters van het woord nee houden. Ze adoreren het. En ze doen dat op dezelfde manier zoals wij volwassenen bijvoorbeeld van het woord vakantie houden of van het woord sex. Er ontstaat dan een enthousiasme dat met niets anders te vergelijken is. Je wilt het meer en vaker horen. En wat doe je om dat te bewerkstelligen: je lokt het uit. Althans dat is wat peuters doen (lees: mijn zoontje). Het schijnt normaal te zijn overigens. Zal wel. “Nee, niet met de vingers in het stopcontact”. “Nee!” (hij probeert het toch). “Nee!” (hij probeert het weer). “Nee!” (hij probeert het weer). Zucht. “Niet in de vaatwasser kruipen, wat zei ik nou net?” “Nee! Uh, nee!”