De lessen die je onderweg leert

Zijn neefje werd 1 jaar. Groot feest natuurlijk. Aanwezig waren grote mensen, niet-lopende mensjes, spelende mensjes en de sinds-kort-lopende-mensjes die op hun beurt weer met de spelende mensjes wilden spelen. Een van de aanwezige sinds-kort-lopende-mensjes is zoonlief J. die op zijn eigen grappige manier, zich wankelend en vol goede moed tussen de wat oudere kinderen mengde en daar enthousiast wat gilletjes slaakte en mee wilde doen ook al had hij geen enkel idee wat dat was of hoe dat moest. Ik voelde het al aankomen, mijnheertje gaat een les leren. Namelijk deze: als je in de weg staat word je weggeduwd. Zo gaat dat in het leven. Kijk maar bijvoorbeeld naar oudere werknemers, arbeidsongeschikten of zwervers. Het is meedoen of opzij gaan. En anders is het pardoes aan de kant geduwd worden. Zo gezegd zo gedaan. Na de zoveelste in de wegloopactie, had dochtertje van vrienden Z. er genoeg van en loste dit op met een ferme tweehandige duw. Bats. Op de grond. Huilen, huilen, drama, drama. Les geleerd. “Alfamale meets alfawoman and only one can win.” Over een paar jaar zijn het ongetwijfeld de grootste vrienden. Tot dan gaan we bodychecks oefenen. Dat wankelen moet eindelijk maar eens weg uit die beentjes.