Dit is deel 2 uit het leven van een borduursel. Ik had gelijk. Borduren gaat met het verstrijken van de tijd steeds sneller. Inmiddels schiet het borduursel van vriendin R. zo goed op dat het warempel lijkt alsof ze haast heeft, wat weer tegenstrijdig zou zijn op het beginsel dat borduren een vorm van onthaasten is. Enfin, vier bloemen zijn klaar en er wordt hard aan de weg geprikt met de hoofdbloem. De baas van alle bloemen, de koninginnenbloem. De roos. De eerste nadelen duiken ook al op. Borduren is concentreren. Feit. Televisie kijken is dan niet handig. Bovendien blijkt eens te meer dat het ‘meerdere dingen tegelijk doen’ principe waar bepaalde vrouwen zo fier op zijn klinkklare onzin is. Vriendin R. raakt - al stiekem turend naar de tv – stukjes van haar geliefkoosde garen kwijt, schiet in paniek want ze vreest een zwart gat waar een rode bloem moet zitten maar wil en passant wel even weten hoe het komt dat de vrouw op tv zo tegen haar kind doet en de vader zus doet en de oom zo en waarom dit en waarom dat. En alles wat ik wil is rustig tv kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten