Beste familie Donderwaal,
Zo noem ik jullie voor het gemak. Vader Bert, moeder Jet, dochter Rachelle en zoon Mart, zo stel ik me voor. Ik zag jullie huis gisteren toen ik naar huis reed na een dag werken. Het viel namelijk op, maar om de verkeerde reden vrees ik. Ik hoor Bert al mopperen, weken voordat de eerste bal getrapt wordt. "Het is godverdomme weer zover Jet", zegt hij dan. "Die malloten in de straat zullen wel weer de boel gaan versieren. ‘Tis is hier toch geen camping zeg." En Jet die overigens liever gewoon meedoet met de rest van de straat, buigt voor jouw wil Bert en bijt op haar tong. "Doe jij de deur maar open als ze komen", fluistert ze tegen je. "Leg jij het ze maar uit dan." En dat doe je. "Opsodemieteren", roep je vanuit het raam boven. "Als ik hier godverdomme een vlaggetje zie dat mijn huis zelfs maar een beetje raakt steek ik het in de fik. En nu oprotten."
Bert jij hebt principes, ik weet het zeker. Het is niet dat je niet van de sport houden of van Nederland. Je houdt gewoon niet van gekkigheid. Of van vals chauvinisme, zoals je onlangs nog riep. Maar je snapt toch wel dat Jet door iedereen met de nek wordt aangekeken. Daar heb je die van Donderwaal zeggen ze dan. Die heeft ook niks te zeggen bij die bosaap. Daarmee bedoelen ze jou. Snap je nu waarom Martje vorige week over straat rolde met die van Smulders? Precies Bert, hij verdedigde jouw eer, ook al heeft hij geen flauw idee waarom jij zo’n eigenwijze drol bent Bert. En jij krijgt het hem niet uitgelegd Bert. Omdat je het zelf ook niet zo heel goed begrijpt.
Als je het mij vraagt, je wilt gewoon met rust gelaten worden, dat is alles. Omdat je er nooit bij hebt gehoord. Bij niemand. Je hele leven niet. Het is een way of life geworden voor je. En als je kinderen de deur uit zijn, je vrouw niet meer leeft en ons land nog steeds geen wereldkampioen is geweest, word jij een regelrechte kluizenaar. Een alleenling die elke twee jaar door zijn straatgenoten gevraagd wordt om z’n huis mee te versieren. "Oprotten ellendelingen", roep je dan.
Dit jaar had je het verschil kunnen maken Bert, maar dat deed je niet. Je bleef weer koppig, jij azijnpisser. Dit jaar had je een hand uit kunnen steken. Voor Jet, voor je kinderen en wie weet om te voorkomen dat je zielsalleen wegrot in je onversierde huisje. Misschien wel tijdens een finale die opeens en geheel tegen jouw verwachtingen in voor de deur staat. Daar zit je dan Bert, in je onversierde kleine tussenwoning.
Groet,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten