Opeens viel het stil. In mijn hoofd gebeurde dagenlang niks tot heel weinig. Dat kan wel eens voorkomen. Was het de temperatuur? Was de bron leeg? In een dergelijke situatie wachten op inspiratie is volstrekt zinloos. Die komt namelijk niet, die moet je zoeken. Zo werkt het nu eenmaal. En wie denkt dat inspiratie voor het oprapen ligt: dat klopt, maar je moet haar wel eerst vinden.
De truc is om gewoon te beginnen met schrijven. Je kijkt wat voor je uit en schrijft op wat je ziet. Dat is de startmotor. Als je eenmaal op toeren bent volgt de rest meestal vanzelf. Vaak betekent dit wel dat je meer weggooit dan bewaart. Ook dat is niet erg. Als er een zin tussenzit met potentieel zet je de deur open naar meer mooie zinnen. Met andere woorden: zo vind je inspiratie.
Zo kan het dus voorkomen dat ik een blogbericht schrijf dat eigenlijk nergens over gaat en er alleen toe dient om mij te helpen om uit de ideeloze kuil te kruipen waar ik nu toch al enige dagen in zit. Heeft het gewerkt vraag je. Ja, dat heeft het. Inmiddels staat er een nieuw kort verhaal van zo’n 1.400 woorden in de steigers. Maar om eerlijk te zijn, ik heb het eruit moeten persen, dat dan weer wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten