Tranen

We waren de werkelijke reden waarom we er waren vergeten, namelijk of alles wel goed gaat daarbinnen. In vriendin R. En goed gaat het. Een paar ferme trapjes met twee iele beentjes, een mondje dat zich opende (kijk, ze drinkt zei de strenge radiologe), een hoofdje dat draaide. Het duimde. Check. Alles goed.

Ik was helemaal vergeten hoe mijn lichaam zich versteent op zo’n moment. Ik gaap dan maar wat naar de monitor en denk eigenlijk nergens aan. Vreemde gewaarwording. Ik hoor R. zeggen dat we erg benieuwd zijn naar het geslacht. Maar de radiologe is onverbiddelijk. Dat is voor straks, zei ze. Eerst ga ik kijken of alles goed gaat met de foetus.

Ze hadden me weken naar het beeldscherm kunnen laten kijken, dan nog had ik het waarschijnlijk niet gezien. Het hoofdje herken ik nog wel, de rest is ruis in mijn ogen. Professioneel glijdt de scanner over de met een glijmiddelachtige substantie bevlekte buik van R. De ruis op het beeldscherm is indrukwekkend, de reactie van de radiologe net zo.

Het is een meisje, zegt ze. Haar stemgeluid klinkt opeens keihard. Inclusief echo. Meisje, meisje, meeisje, meeisje, meeeeisje, meeeeeeeisje…Kijk hier, drie streepjes, zegt ze. Zie je? Ze plaatst een digitaal pijltje bij een digitaal beeld van onze digitaal weergegeven aanstaande dochter.

R. schiet vol tranen. Had ik wel verwacht, zij zelf ook trouwens. Ze brabbelde nog iets over dat het logisch is dat we eerst kijken naar de gezondheid en dan pas naar het geslacht, maar die zin maakte ze niet af. Ik zei niks, had andere dingen aan mijn hoofd zoals de onverwachte traan in mijn linkerooghoek. Dergelijke emoties bewaar ik normaalgesproken voor bij de bevalling, maar het bericht dat ik een dochter krijg raakte een snaar.

Een half uur later, op de parkeerplaats van de supermarkt. Ik sta bij de glasbak. R. bij de ingang, zo’n 50 meter verderop. Haar mobieltje in haar hand. Verkeer raast door de straat. Glas rinkelt luid in de stalen bak. Mensen roepen, een scooter toetert en dit is wat ik hoor, gesproken in hoofdletters: “Het is een meisje! (emotioneel gelach)…Ja! (stilte)…Leuk he! (stilte)…Ik ga hangen, moet iedereen nog bellen. Ja, we zijn heel blij! Hij ook ja.”