Omdat hij nog niet loopt wil niet zeggen dat hij niet kan vallen. Want dat doet hij wel. Gelukkig, zou ik willen zeggen. Ik heb het overigens over mijn zoontje. Een beetje cru misschien, maar als je niet valt kun je niet leren. Dat daarbij een tandje door de lip gaat, ach. Jongens vinden dat alleen maar stoer, littekens uitwisselen. En voor elk litteken staat een herinnering. Net als tatoeages. Zoonlief viel onlangs, een van zijn inmiddels acht tandjes ging door zijn lip. Veel bloed en huilen, en het stoere is: diezelfde avond kletterde hij weer, zoals alleen peuters dat kunnen, naar de grond en weer viel hij op zijn lip. Je zou denken: die les is geleerd. We wachten af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten