Zoonlief J. ziet de wereld vanuit een ander perspectief dan ik. Een lager perspectief vooral. In zijn beleving ben ik een reus. Dan zou je denken dat als de reus ‘nee’ zegt, de dwerg luistert. Maar dat is dus niet zo. Om mij op zijn hoogte te begeven heb ik een klein visueel onderzoekje uitgevoerd. Met als centrale vraag: Hoe kijkt mijn zoon naar de wereld om zich heen. De conclusie? Hij kijkt overal tegenaan. Er zijn namelijk maar weinig ‘volwassen voorwerpen’ waar hij overheen kan kijken. Daarom klimt hij op stoelen, tafels, in ovens, over je heen, op bankstellen, noem het maar op. Hij wil gewoon groter zijn, hij wil groeien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten