Recht op snelheid

We zijn op weg naar het ziekenhuis. Het is een zaterdagochtend. Mijn auto heeft geen sirene, geen zwaailichten, nauwelijks pk's. Op zo’n moment - op weg naar de eerste hulp - zit alles en iedereen verschrikkelijk in de weg. Om te beginnen stoplichten, die zitten altijd in de weg. Ook als je geen haast hebt. Je wilt je aan de regels houden, maar je wordt voortgeduwd. Door wat? Door angst? Door verantwoordelijkheid? Een onzichtbare kracht? Ik panikeer niet. Daar heeft niemand iets aan. Paniek verblindt je voor de werkelijkheid, alles lijkt erger te worden dan het is. We zijn dus onderweg. Zoonlief in de armen van schoonmoeder, op de achterbank. Hij heeft het zwaar. Ik denk aan de dingen die allemaal mis kunnen gaan tijdens zo’n rit. Eenmaal voor de rechter kan dat als volgt klinken: “Maar edelachtbare, ik moest met mijn zoontje naar het ziekenhuis. Had dan een ambulance laten komen. Zo erg was het nou ook weer niet. Waarom heeft u dan een voetganger aangereden? Nou, ziet u. Die voetganger, die was wel heel traag, al zeg ik het zelf. En 50 kilo te zwaar dus… Dus wat? Dus niks. En die leswagen heeft maar een schram opgelopen hoor. Dat kunt u mij nauwelijks aanrekenen. Die middelvinger was onnodig, niemand raakte gewond. Alleen dat 30-kilometer wagentje had ik niet moeten snijden. Hoe kan ik nou weten dat die dingen zo snel op een kant kiepen? Maar ik zag mevrouw in de achteruitkijkspiegel uit het wagentje kruipen dus dat viel achteraf best mee. Hoezo, bent u een medisch specialist dan? Nee, daar was ik naar op weg. Uw onverantwoorde ritje naar het ziekenhuis heeft het leven van uw zoontje op het spel gezet, dat begrijpt u toch, mag ik hopen? Uh. Om nog maar te zwijgen van de heer Langzaamaan die volgens u wel heel traag is, de mensen in de leswagen en mevrouw Kruiperuit, die u naar eigen zeggen gediagnosticeerd hebt als zijnde gezond, aangezien ze nog kon kruipen…Wat heeft u in godsnaam voor uzelf te zeggen? Uh. Dat ik het nooit meer zal doen?” Kortom, zonder sirene en zwaailicht heb je geen recht op snelheid maar soms wel de noodzaak.